زن دوم از آنچه در آیینه می بینید به شما نزدیکتر است!!!

 (چون اینجا یک فضای نوشتاری هست و در نوشتار لحن واقعی نویسنده مشخص نیست لازم می دونم که بگم این نوشته اصلا لحن تمسخر و استهزاء نداره. اگر برخی کلمات و جملات به طنز نوشته می شه به دلیل خارج بودن بحث از فضای علمی و همچنین عادت نویسنده به بذله گویی است!)

من توی ذهنم مدام در حال نوشتن توی وبلاگم هستم اما نمی دونم چرا دستم به نوشتن توی دنیای خارج از ذهنم نمی ره!!

با وجودی که اینجا واسه نوشتن مسائل خانوادگی که نمی تونم واسه کس دیگه تعریف کنم هست اما چند وقتیه که خوندن چندتا وبلاگ اینقدر ذهنم و مشغول کرده که بیشتر دلم می خواد راجع به اونها بنویسم تا راجع به خودم!! وبلاگ های زن دوم!!

از اوایل مرداد بود که خیلی اتفاقی با یه وبلاگ زن دون آشنا شدم. وبلاگی که با استفاده از تمام مقدسات و شعائر مذهبی و اصول و فروع دینی، وجاهت و قانونی بودن زن دوم رو نه تنها ثابت کرده بود بلکه تازه همه رو به فکر می انداخت که چه حقوق مسلمی رو از شوهران خودمون دریغ کردیم و هیهات که در آتش جهنم خواهیم سوخت!! نویسنده وبلاگ که خودش رو پری معرفی کرده توی قسمت معرفی دوتا ضربه مهلک به من وارد کرد:" سال 85 با هم آشنا شدیم و دیگه به هم گره خوردیم؟؟!!!.....اوایل پنهوی بودم ولی حالا دیگه رسمی و علنی هستم؟؟!!!!" این اوایل پنهونی بودن و به هم گره خوردن!! و باعث شد با چشمانی گره خورده به هم!! تمام آرشیو وبلاگ رو توی یه ظهر تا نصف شب بخونم..تا حالا هیچ وقت یه زن دوم رو از نزدیک ندیده بودم!! تا حالا هیچ وقت حتی نقل قول از زن های دوم نشنیده بودم واسه همین تا ساعت ها توی شوک بودم. این که زنی از ورود پنهانی به زندگی زن دیگه ای حرف می زنه، از دزدین شوهر دیگری اینقدر حق به جانب صحبت می کنه( خانم اولی نمی دونست که پری دزده، خیلی دزده!- نقل از وبلاگ هم و ازواجهم) و معتقده اون زن اول حقش نبوده یا شایستگی داشتن همسری مثل آقای دارا رو نداشته و ایشون شایسته تر بوده!! 

چون نادرست بودن برهم زدن زندگی دیگری برای من اینقدر واضح و مبرهن بود که نیازی به استدلال کردن برای این موضوع نمی دیدم روزهای اول بعد از خوندن اون وبلاگ مغزم هنگ کرده بود...بعد چند روز برگشتم به نت و سرچ کردم و دیدم به به!! شمع و گل و پروانه همه جمعند!! چقدر وبلاگ زن دوم داریم!! شراره، حسنا بانو، عسل، نفس،....! از اون موقع تا امروز هر ساعتی که برای خوابیدن برم توی تخت چندتا از این وبلاگ ها رو که لینک کردم می خونم و توی خواب نقدشون می کنم!!!

از قسمت نظرات وبلاگ حسنابانو به یه وبلاگ خیلی جالب رسیدم به نام بانو هستم، زن سوم!!!

از خواندن این وبلاگ چنان بلند و بلند خندیدم که همسرم چراغ و روشن کرد، یه نگاه به ساعت کرد(ساعت 2/30 نصف شب!) و یه نگاه با بهت زدگی به من!! نمی دونست الان اون داره خواب می بینه یا من توی خواب دارم می خندم!!!نمی دونم به دلیل نزدیکی سنی به نویسنده اصلی این وبلاگ یا به خاطر اینکه چندماه تحت فشار فکری چگونگی نقد رفتارهای این بانوان دومی بودم خواندن این وبلاگ این همه در من شعف ایجاد کرد. حتی بهم انگیزه داد که بنویسم. چون احساس کردم از نطر حسی به نویسنده اون وبلاگ خیلی نزدیکم اما راهی که داره واسه نقد می ره می تونه مطلوب تر بشه. 

وبلاگ بانو هرچند به هدف کلی اعتراض به ورود زنان دوم یا سوم! به زندگی سایر زنان مطلب می نویسه اما مثل اینکه تمرکز اصلی اون به انتقاد به وبلاگ حسنا بانو هست و ماجراهایی که این بانو و شخصی به نام سوگند برای وبلاگ دیگری با نام زنان اول بوجود آوردن. این موضوع موجب بوجود اومدن کل کل میان این وبلاگ طرفدارانش و وبلاگ حسنا بانو و طرفدارانش شده. همین جا بگم که وبلاگ حسنابانو جزء وبلاگ های بسیار پرخواننده در پرشین بلاگ هست.

این وسط یه دوست عزیزی به نام عفیفه از وبلاگ کنس میرزا(که من عاشق وبلاگش شدم چون ویژگی های آقای میرزا به همسر من شبیه هست!) به نویسندگان وبلاگ بانو اعتراض می کنه که چرا شرط ادب رو در اعتراض به ویلاگ های زن دوم مخصوصا حسنابانو رعایت نمی کنن و خارج نشدن از حیطه ادب را از محاسن بزرگ حسنابانو می دونه!!

خوب فکر میکنم تا اینجا در حد یه گزارش حرفه ای از آنچه گذشت نوشتم!

(ادامه دارد)